ตำบลสวนกล้วย มีประวัติความเป็นมายังไม่ยาวนานนัก แต่เดิมนั้นดินแดนแห่งนี้ เป็นพื้นที่ราบไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ จนกระทั่งปี พ.ศ. 2490 ได้มีนายพรานผู้หนึ่ง เป็นคนชาวบ้านโนนค้อ ตำบลโนนค้อ อำเภอโนนคูณ จังหวัดศรีสะเกษ ชื่อนายบุญทอง วิชาชัย เดินทางออกล่าสัตว์ แล้วบังเอิญได้มาพบพื้นที่ราบบริเวณหนองน้ำแห่งหนึ่ง จึงได้ใช้เป็นที่พักค้างแรมในขณะล่าสัตว์

      ต่อมาเห็นว่าพื้นที่ดังกล่าวนี้เป็นพื้นที่ว่างเปล่า สวยงาม ทำเลดี ไม่มีเจ้าของ จึงได้กลับบ้านชักชวนเพื่อนๆ มาตั้งถิ่นฐาน และก่อตั้งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ขึ้น บริเวณใกล้ๆ หนองน้ำ แรกเริ่มมี 6 หลังคาเรือน จากลักษณะของสภาพภูมิประเทศ ณ พื้นที่เนินริมหนึ่งของหนองน้ำ ได้มีต้นกล้วยขึ้นเด่นตระหง่านอยู่หนึ่งกอ จึงได้เรียกชื่อหมู่บ้านเป็น "บ้านหนองสวนกล้วย"

      อยู่มาไม่นานได้มีโรคไข้ป่าระบาดขึ้น ทำให้ชาวบ้านบางส่วนอพยพหนี เหลือเพียง 3 หลังคาเรือน ที่ร่วมใจยืนหยัดต่อสู้ ประคับประคองความเป็นหมู่บ้านหนองสวนกล้วย อยู่เรื่อยมา จนโรคไข้ป่าเริ่มจางหายไป จึงได้เริ่มมีผู้คนทยอยเข้ามาอาศัยอยู่ร่วมเพิ่มขึ้น และเมื่อทางการได้ทำการสำรวจหมู่บ้านและตำบล เพื่อจัดระบบการปกครองใหม่ บ้านหนองสวนกล้วย จึงได้ขึ้นตรงต่อบ้านจำนัน หมู่ที่ 7 ตั้งอยู่ในเขตตำบลสังเม็ก

      เมื่อความเจริญเริ่มเข้ามา จำนวนประชากรเพิ่มขึ้น บ้านหนองสวนกล้วยขยายใหญ่โต จนในวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2513 จึงได้แยกตัวเองออกมาเป็น บ้านสวนกล้วย หมู่ที่ 11 ตำบลสังเม็ก ชาวบ้านต่างลงความเห็นให้ นายสา วิชาชัย เป็นผู้ใหญ่บ้านสวนกล้วย เพราะเป็นผู้นำในการผลักดันความรุ่งเรืองในด้านต่างๆ มาสู่หมู่บ้าน ชาวบ้านล้วนแล้วแต่มีความกินดีอยู่ดี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ชีวิตมีความสงบสุข ผู้คนอยากเข้ามาอยู่อาศัย และในปี พ.ศ. 2530 ทางการประกาศยกฐานะบ้านสวนกล้วย ขึ้นเป็นตำบลสวนกล้วย โดยปัจจุบันมีนายบัวผัน ศรีจำปา เป็นกำนันตำบลสวนกล้วย